Olasılıkları taşıyan gemidir evren, suyunda askıda tutulmuş bir gemi.
Çok sıfat yakışır ona, tüm sıfatlara hizmet ediyorken o.
Yeri vardır, zamanı vardır; hatta ikisi ayrılmaz der fizikçiler.
Yeri bazen DNA'dadır bazen bir inançta.
Zamanı da alışılandan başka.
Saati yokmuş mesela.
Ne kadar bu evren de derler:
Bir çocuğa sorulur anneni ne kadar seviyorsun?
Çocuk kollarını açar kocaaamaan der gülümseyerek.
O kocaman kadardır.
Lambada titreyen alev üşüyor diyebilmek kadardır.
İçine düştüğümüz sanılan ve kimi zaman kölesi olduğumuzu düşündüğümüz belirsizlik kadardır evren.
Sahip olduğumuz tek şey olan nefesin, var anı kadardır evren.
Evrene iyi davranalım olur mu?
